Rada miejska podjęła uchwałę w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości stawek opłat oraz sposobu pobierania opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych gminnych w strefie płatnego parkowania. Znalazł się w niej następujący zapis: „identyfikator postojowy mieszkańca strefy – cena 12 zł, uprawniający do parkowania w rejonie stałego miejsca zamieszkania w ciągu jednego kwartału. Identyfikator może nabyć osoba na stałe zameldowana w obszarze strefy, będąca właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu oraz osoba na stałe zameldowana w strefie i korzystająca z samochodu na podstawie aktualnej umowy leasingowej”. Uchwałę zaskarżył prokurator.
Prokurator podniósł, że różnicowanie mieszkańców strefy płatnego parkowania ze względu na posiadany tytuł prawny do pojazdu czy ograniczenie możliwości wykupienia abonamentu postojowego tylko dla mieszkańców zamieszkujących z zamiarem stałego pobytu jest niezgodne z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa i zasadą demokratycznego państwa prawa oraz zasadą sprawiedliwości społecznej nakazującą, by zróżnicowanie poszczególnych osób pozostawało w odpowiedniej relacji do dzielących je różnic. Wskazany przepis uchwały pozbawia nabycia abonamentu postojowego niektórych posiadaczy pojazdów (np. najemców, dzierżawców pojazdów lub innych posiadaczy zależnych), jak również osoby zamieszkujące strefę czasowo. Zdaniem skarżącego, wykluczenie możliwości nabycia abonamentu postojowego przez mieszkańców zamieszkujących strefę, tyle że nieposiadających odpowiedniego tytułu prawnego do pojazdu czy zamieszkujących strefę, ale z zamiarem pobytu czasowego, który może trwać w świetle przepisów o ewidencji ludności wiele lat, należało uznać za nieznajdujące konstytucyjnego uzasadnienia.
Wojewódzki sąd administracyjny przyznał rację prokuratorowi. Sąd wskazał, że wprowadzając ograniczenie możliwości nabycia identyfikatora postojowego mieszkańca strefy w cenie 12 zł, uprawniającego do parkowania w rejonie stałego miejsca zamieszkania w ciągu jednego kwartału tylko przez osobę zameldowaną pod danym adresem, rada miasta naruszyła zasady równości i sprawiedliwości społecznej, wprowadzając niezgodne z prawem zróżnicowanie, dyskryminujące mieszkańców strefy płatnego parkowania zarówno wobec innych mieszkańców miasta, jak i wzajemnie wobec siebie. W świetle zakwestionowanej regulacji identyfikator mogłaby otrzymać tylko osoba zamieszkała pod danym adresem i jedynie ta, która była właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu lub osobą korzystającą z samochodu na podstawie aktualnej umowy leasingowej.
(Wyrok WSA w Opolu z 2 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Op 143/15, nieprawomocny)
