Wójt gminy zarządzeniem odwołał dyrektora Samorządowego Centrum Kultury i Promocji Gminy. W uzasadnieniu swojej decyzji wskazał, że powodem odwołania jest utrata zaufania do dyrektora jako pracownika zatrudnionego na stanowisku, na którym dla prawidłowego wykonywania obowiązków jest ono niezbędne. Utrata zaufania nastąpiła zdaniem wójta jedynie wskutek stwierdzenia, że dyrektor Samorządowego Centrum Kultury i Promocji Gminy podejmował działania nielicujące z zasadami rzetelności i uczciwości zawodowej oraz zakłócające czynności wójta gminy. Dyrektor zaskarżył decyzję wójta do wojewódzkiego sądu administracyjnego tłumacząc, że naruszył on art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z 25 października 1991 r. (DzU nr 114, poz. 493) poprzez nieprzeprowadzenie konsultacji organizacji działających w dziedzinie szeroko pojętej kultury. Sąd przyznał rację skarżącemu.
Sąd uzasadniając swoją decyzję wskazał, że motywy ujęte w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia nie mieszczą się w katalogu przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 6 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Dodatkowo sąd zaznaczył, że ocena, czy w danej sprawie przesłanki określone w tym przepisie zostały spełnione, mieści się w zakresie kompetencji organizatora, jednak nie może mieć ona charakteru dowolnego i arbitralnego. Oznacza to, że w uzasadnieniu aktu odwołującego dyrektora z zajmowanego stanowiska ocena ta musi być dokładnie i szczegółowo umotywowana.W niniejszej sprawie wskazane wyżej wymogi nie zostały przez wójta spełnione. W uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia organ powołuje się jedynie ogólnie na utratę zaufania do skarżącej.
Ponadto organ naruszył prawo również w zakresie trybu odwołania skarżącego ze stanowiska dyrektora Samorządowego Centrum Kultury i Promocji Gminy. Z treści art. 15 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wynika, że: „Dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony, z zastrzeżeniem ust. 3, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Odwołanie dyrektora następuje w tym samym trybie. Zasięganie opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest konieczne w przypadku wyłonienia kandydata na dyrektora w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16”.
Sąd przypomniał, że pojęcie „stowarzyszenie twórcze”, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, należy rozumieć szeroko. Obejmuje ono zarówno stowarzyszenia zrzeszające twórców, jak też prowadzące i inspirujące działalność twórczą. Obowiązkiem wójta jest dokładne ustalenie, jakie związki zawodowe oraz stowarzyszenia zawodowe i twórcze działają na terenie gminy. W dalszej kolejności powinien on zasięgnąć ich opinii w zakresie osoby odwoływanego dyrektora instytucji kultury. Pominięcie wspomnianych działań konsultacyjnych stanowi istotne naruszenie prawa.
(Wyrok WSA w Krakowie z 27 października 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 655/15)
