Ponadto osoby niepełnosprawne nie mają obowiązku informowania jakichkolwiek instytucji publicznych o planowanej wizycie w towarzystwie psa asystującego. Pies asystujący jest niezbędny osobie niepełnosprawnej, która korzysta z jego pomocy, dlatego też trudno sobie wyobrazić pełne funkcjonowanie osoby niepełnosprawnej w społeczeństwie bez możliwości udziału jej psa asystującego w każdym aspekcie życia tej osoby.
Przepisy wynikają z ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 21 listopada 2008 r.
Rzecznik zajmował się tą tematyką już w 2009 r., gdy otrzymał sygnał od niepełnosprawnej pacjentki, której odmówiono przyjęcia na leczenie uzdrowiskowe ze względu na obecność jej psa asystującego. Wówczas Rzecznik Praw Pacjenta skierował wystąpienie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej z prośbą o wykładnię przepisów odnośnie przebywania całodobowo osób niepełnosprawnych z psem asystujących w celu korzystania ze świadczeń zdrowotnych. Ministerstwo potwierdziło, że osoba niepełnosprawna na czas trwania turnusu sanatoryjnego ma prawo do zamieszkania na terenie tego sanatorium wraz z psem asystującym, a także do korzystania z pomocy tego psa również podczas posiłków czy zabiegów.
