Umowa cywilna zawarta z gminą przez spółkę cywilną, której stroną jest radny gminy i w wyniku której spółka ta zobowiązuje się do wykonywania pracy na rzecz gminy, stanowi złamanie ustawowego zakazu przez wspólników tej spółki niezależnie od tego, który z nich podpisał w imieniu spółki umowę z gminą i komu spółka powierza wykonywanie umowy. Istotą spółki cywilnej jest zobowiązanie wspólników do dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego w sposób oznaczony (art. 860 § 1 k.c), a każdy wspólnik jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki (art. 865 § 1 k.c). Do istoty stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego wykonywane są prace czy usługi na rzecz zamawiającego nie należy osobisty charakter tych świadczeń, gdyż jak wynika z art. 356 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika tylko wtedy, gdy to wynika z treści czynności prawnej, z ustawy albo z właściwości świadczenia, a wyłączenie z zakresu art. 24d ustawy o samorządzie gminnym sytuacji, gdy radny powierza wykonanie zawartej z gminą umowy innej osobie byłoby sprzeczne z gwarancyjnym t antykorupcyjnym charakterem tej regulacji.
(Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 1 lipca 20i4 r., sygn. akt II OSK 1469/14)
