Mieszkaniec zwrócił się do burmistrza z wnioskiem o przesłanie mu skanów wszystkich poleceń wyjazdów służbowych (delegacji), które były wystawione na jego osobę, a także skanów wszystkich poleceń zagranicznych wyjazdów służbowych finansowanych ze środków gminy, które miały miejsce w okresie od 1 grudnia 2014 r. do dnia wpływu wniosku. W odpowiedzi na powyższy wniosek burmistrz poinformował wnioskodawcę, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej, a tym samym brak jest podstaw do ich udostępnienia. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwołał się do wyroku WSA w Warszawie z 23 maja 2007 r. (sygn. akt II SA/Wa 875/06), z którego wywiódł, że treść polecenia wyjazdu służbowego nie stanowi informacji publicznej o zasadach funkcjonowania podmiotu obowiązanego do jej udostępnienia, stosownie do przepisu art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Polecenia służbowe bowiem są narzędziem pracodawcy w zakresie kierownictwa przy wykonywaniu pracy przez pracownika i wynikają z zasady podporządkowania pracownika.
Rozpatrując sprawę WSA uznał, że informacja, o jaką wystąpił skarżący jest informacją publiczną podlegającą udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wnioskowana informacja jest bowiem rodzajem informacji o treści dokumentów, w szczególności o dysponowaniu majątkiem i środkami publicznymi. Ponadto sąd wyjaśnił, że wydatki przeznaczone na delegacje służbowe niewątpliwie należą do sfery wydatków publicznych.
Zgodnie z brzmieniem art. 9 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych jednostki samorządu terytorialnego tworzą sektor finansów publicznych. W rozdziale 4 działu 1 tej ustawy została uregulowana jedna z naczelnych zasad rządzących gospodarką środkami publicznymi: zasada jawności finansów publicznych, wyrażona w art. 33 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. Przewiduje się od niej jedynie dwa wyjątki. Jawność może być wyłączona w stosunku do środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za informację niejawną na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych. Zasada jawności gospodarki środkami publicznymi jest zatem zasadą, która musi być bezwzględnie przestrzegana przez każdą jednostkę dysponującą publicznymi środkami finansowymi. Sąd zauważył również, że wydatkujący środki publiczne podlegają kontroli odpowiednich urzędów oraz kontroli ze strony samych obywateli.
Na koniec sąd zwrócił uwagę, że powołany przez burmistrza wyrok WSA w Warszawie z 23 maja 2007 r. nie może potwierdzać odmiennego stanowiska w zakresie kwalifikacji wnioskowanej informacji, choćby z tej przyczyny, że został wydany w innym stanie faktycznym, a mianowicie – jak słusznie zauważył również skarżący – dotyczył poleceń służbowych wydanych kierowcy samochodu służbowego.
(Wyrok WSA w Opolu z 15 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Op 5/16)
