Wieża Ciśnień przy ul. Zamoyskiego to jeden z symboli Zabrza, perełka industrialnej architektury i jeden z najpiękniejszych tego typu obiektów na Śląsku. Powstała w 1909 r. jako element miejskiej sieci wodociągowej. Została zaprojektowana przez architekta Augusta Kinda i radcę budowlanego Friedricha Loose. Ma 46 m wysokości i 23,3 m średnicy. Nie bez powodu nazywana jest zabrzańską „latarnią morską”. Jej zasadniczą konstrukcję stanowi osiem filarów na planie ośmioboku foremnego oraz filar centralny. Pod mansardowym dachem znajdował się zbiornik na wodę, który w ostatnich latach został zdemontowany. Dolną część obiektu stanowią trzy kondygnacje użytkowe, na których mieściły się mieszkania i biura.
Jeszcze niedawno niszczejącej wieży groziła rozbiórka. Miastu udało się ją uratować. Wyremontowano wnętrza, a obok wieży stanęła przeszklona klatka schodowa z windą. W odrestaurowanym budynku działa dzisiaj m.in. kawiarnia, w której z przeszklonego tarasu można podziwiać panoramę Zabrza, a przy dobrej pogodzie można stąd zobaczyć nawet Beskidy oraz interaktywna wystawa pt. „Carboneum” przybliżająca zagadnienia związane z węglem.
Główną część ekspozycji przygotowano w części szczytowej, czyli dawnym zbiorniku na wodę. Została ona podzielona na kilka stref tematycznych. W specyfikę wystawy wprowadza film opowiadający o tym, jak powstał węgiel. W strefach interaktywnych można poznać formy występowania węgla, sposoby jego zastosowania oraz obieg w przyrodzie. Przygotowano także laboratorium na potrzeby warsztatów i zajęć edukacyjnych. Na końcu ekspozycji znajduje się stół multimedialny z interaktywną grą, będącą podsumowaniem zwiedzania lub zajęć edukacyjnych. Częścią wystawy jest również dodatkowe stanowisko informacyjne, zlokalizowane na parterze wieży ciśnień, dotyczące historii i zasady działania obiektu.
– Do starej wieży powróciło nowe życie – komentuje prezydent Zabrza Małgorzata Mańka-Szulik. – Zabrzańska wieża ciśnień to jeden z najpiękniejszych, jeśli nie najpiękniejszy, obiektów tego typu na Śląsku. Dziedzictwo, które chcemy chronić i przekazywać następnym pokoleniom, jest tu wyjątkowo obecne. Czuję ogromną radość, że udało nam się stworzyć w Zabrzu kolejne piękne miejsce.
oprac. na podst. inf. UM Zabrze
