Wójt decyzją przyznał mieszkance gminy zasiłek okresowy oraz zasiłki celowe. Po jej wydaniu organ dowiedział się, że mieszkanka sprzedała lokal, który, jak wynikało z powziętych przez niego informacji, był jej własnością, za kwotę 70 tysięcy złotych. Nie poinformowała ona jednak wójta o zaistniałej sytuacji. W wyniku sprzedaży nieruchomości organ przyjął, że pobrane przez skarżącą świadczenia w postaci zasiłków celowych i okresowego stanowią nienależnie pobrane świadczenia z uwagi na to, że sytuacja majątkowa skarżącej w momencie wydania decyzji nie uzasadniała przyznania jej tych świadczeń.
Odwołując się od tej decyzji mieszkanka zarzuciła organowi nieprawidłową ocenę stanu faktycznego, nieuwzględniającą okoliczności, w jakich weszła w posiadanie wspomnianego mieszkania. Jak tłumaczyła, poprzednim właścicielem była jej matka, która przekazała skarżącej i jej mężowi mieszkanie na zasadzie umowy dożywocia. Pieniądze ze sprzedaży mieszkania przypadły więc matce. Na dowód tego skarżąca załączyła oświadczenie matki. Dodała, że do wystąpienia o pomoc społeczną zmusiła ją dramatyczna sytuacja finansowa.
Ostatecznie nad sprawą pochylił się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, który wskazał, że postępowanie w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji na podstawie art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej jest postępowaniem w nowej sprawie. Nie jest to kontynuowanie, czy rozpatrywanie na nowo sprawy administracyjnej rozstrzygniętej już ostateczną decyzją, przyznającą określone uprawnienia do świadczeń z pomocy społecznej. Jest to nowa sprawa administracyjna, której zakres wyznacza treść art. 106 ust. 5 ustawy. Stwierdzenie przez organ administracyjny ziszczenia się przesłanek określonych w art. 106 ust. 5 ustawy wiąże się więc z wydaniem decyzji uchylającej lub zmieniającej decyzję pierwotną ze skutkiem ex nunc. Oznacza to, iż decyzja wydana w oparciu o art. 106 ust. 5 ustawy wywołuje jedynie skutek na przyszłość. Pozbawienie skarżącej przyznanego jej decyzją prawa z mocą wsteczną może nastąpić jedynie wyjątkowo i tylko wówczas, gdy wyraźnie przepis prawa to przewiduje, a takim przepisem nie jest art. 106 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej. W ocenie sądu, w opisywanej sprawie brak było zatem jakichkolwiek podstaw, by uchylać lub zmieniać decyzję przyznającą prawo do określonych świadczeń z pomocy społecznej ex tunc, tj. wstecz, np. z chwilą zmiany sytuacji dochodowej uprawnionego.
(Wyrok WSA w Krakowie z 18 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 2100/14)
